imię pochodzenia łacińskiego oznaczające człowieka należącego do rodu Claudia (Klaudiuszów). W Polsce występuje od XVIII.
jest mężczyzną wrażliwym, bardzo przeżywającym wszelkie wzloty i upadki. Trudności i niepowodzenia załamują go. Duża rolę w jego życiu odgrywają przyjaźnie, ale jest bardzo podatny na wpływy innych. Gdy zabraknie u niego rozsądku i instynktu samozachowawczego, może popaść w tarapaty. Nie odczuwa silnych popędów płciowych a jego życie seksualne w dużym stopniu zależy od otoczenia. Powinien mieć przy sobie kogoś bliskiego, bo podatny jest na dewiacje
nie każda praca jest dla niego odpowiednia, gdyż miewa trudności z koncentracją. Często przejawia uzdolnienia muzyczne, artystyczne
Klaudiusz (10 p.n.e.-54 n.e.) – cesarz rzymski; Tyberiusz Klaudiusz Neron (37-68) - cesarz rzymski, Ptolemeusz Klaudiusz (100-168) - uczony aleksandryjski
Św. Klaudiusz Rzymski . (zm. w 305). Pochodził z Panonii (Węgry) i był rzeźbiarzem. Razem z trzema przyjaciółmi, też chrześcijanami) pracował w kamieniołomach na terenie Dalmacji. W 305 r. osiedlił się tam po abdykacji b.cesarz Dioklecjan, znany ze swej wrogości do chrześcijan. Zamówił on wykonanie przez Klaudiusza i towarzyszy posągów do świątyni Słońca. Rzeźby podobały się bardzo monarsze. Wówczas zazdrośni inni kamieniarze zadenuncjowali Klaudiusza, że są chrześcijanami. Były władca próbował torturami zmusić Klaudiusza i jego towarzyszy do zaparcia się wiary. Po kilku dniach kazał włożyć ich do ołowianych trumien i żywcem spalić. Św. Klaudiusz oraz jego towarzysze: Kastro, Sympronian i Nikostrat są patronami rzeźbiarzy i kamieniarzy Imieniny 8 listopada
Św. Klaudiusz La Colombiere . (1641-82). Pochodził z Delfinatu we Francji. W wieku 18 lat wstąpił do zakonu jezuitów w Avinionie. W 1674 r. został przełożonym domu zakonnego w Paray-le-Monial. Zetknął się tam z wizjami s. Małgorzaty Marii Alacoque, której był spowiednikiem. Wywarły one na nim duże wrażenie i gorliwie włączył się w dzieło szerzenia kultu do Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1675 r. został kapelanem księżnej Marii d`Este, przyszłej królowej Anglii i wyjechał razem z nią. W Londynie był otoczony niechęcią ze strony anglikańskiej większości. Gdy udało mu się nawrócić kilku dworzan, został wtrącony do ciężkiego więzienia. Dzięki wysiłkom królowej został wkrótce uwolniony i deportowany do Francji. Wskutek jednak poniesionego uszczerbku na zdrowiu, po długotrwałej chorobie, zmarł. Imieniny 15 lutego
