posiada naturę odważna, szczera, niezwykle wnikliwa. Umie nie tylko inicjować przedsięwzięcia, ale również sprawnie je przeprowadzać. Jest uzdolnionym kierownikiem, chętnie radzi innym. Założone przez niego ognisko rodzinne może uchodzić za wzór do naśladowania.
imię pochodzi z greki i oznacza człowieka mężnego, dzielnego. W Polsce występuje od XIII w. i używane było zarówno w formie Andrzej, jak i Jędrzej. Należy do najpopularniejszych imion męskich w Polsce i na świecie
Andrzej jest dynamiczny, dumny, czasem zarozumiały, niezależny i przepojony ideami. Na co dzień bywa pobudliwy i narwany. To urodzony zdobywca sławy, majątku i serc niewieścich. Dobrze wykonuje tylko to, co lubi. Stać go na wielkie wzloty, ale i na nie mniejsze upadki
paleta możliwości zawodowych właściciela tego imienia jest szeroka. Dobrze czuje się w każdej pracy, w której posiada chociażby namiastkę władzy. Może więc być dobrym wojskowym, policjantem, strażakiem, menedżerem, pedagogiem i reżyserem
ang.-Andrew, Andy, ,niem.-Andreas, czes.-Ondrej, duń.- Anders, fiń.-Antero, Antti, fr.-Andre, hiszp.-Andres, ros.-Andrej, węg.-Andras, wł.-Andrea, Drea
Św. Andrzej Apostoł . (I w.). Był rybakiem z Betsaidy galilejskiej i młodszym bratem Szymona Piotra. Początkowo słuchał nauk Jana Chrzciciela, ale po chrzcie Jezusa w Jordanie poszedł za Nim. Został drugim, po Janie, uczniem i pierwszym powołanym na apostoła. Z Nowego testamentu wiemy, że m.in. przyprowadził do Jezusa swojego brata Szymona Piotra, był obecny podczas pierwszego cudu Jezusa w Kanie Galilejskiej oraz cudownego rozmnożenia chleba, wstawiał się za poganami, aby i oni mogli dostąpić zbawienia oraz zadawał wiele poufałych pytań. Po Zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię na czarnomorskich wybrzeżach Azji Mniejszej, w Tracji i Grecji. W 60 r. w Patras, z rozkazu prokonsula Egeasza, poniósł śmierć męczeńską na krzyżu w kształcie litery X (krzyż św. Andrzeja). Jest patronem rybaków, Grecji i narodów słowiańskich Imieniny 30 listopada
Św. Andrzej Świerad . (X-XI w.). Początkowo przebywał w pustelni nad Dunajcem, a w 998 r. z Polski przybył do klasztoru benedyktynów na Górze Zabor koło Nitry. Po jakimś czasie, wraz ze swym uczniem (późniejszym św. Benedyktem), osiadł w pobliskiej pustelni, w której pozostał do śmierci. Wiadomo, że ciężko pracował fizycznie, dużo pościł i umartwiał się. Zmarł między rokiem 1030 a 1034. Jego relikwie spoczywają w bazylice pod jego wezwaniem w Nitrze. Jest patronem Słowacji, Chorwacji i Węgier.Imieniny 13 lipca
Św. Andrzej Corsini . (1302-1374). Pochodził z zamożnego rodu z Florencji. Po burzliwej młodości wstąpił do zakonu karmelitańskiego. Dzięki swojej gorliwości i praktykom religijnym w 1348 r. został wybrany prowincjałem Toskanii. W rok później został biskupem Fiesole. Zasłynął jako miłosierny i bardzo uduchowiony duszpasterz oraz energiczny i sprawny administrator Imieniny 4 lutego
Św. Andrzej Avellino . (1521-1608). Wychował się i przyjął święcenia kapłańskie w Lukanii (płd. Włochy). W 1558 r. wstąpił do zakonu teatynów. Zasłynął jako kaznodzieja, spowiednik i kierownik duchowy. Zmarł podczas sprawowania mszy św. Uchodzi za orędownika dobrej śmierci Imieniny 10 listopada
Św. Andrzej Bobola . (1591-1657). Urodził się w Strachocinie koło Sanoka w rodzinie szlacheckiej. W młodym wieku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego i kontynuował studia teologiczne. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pełnił różne funkcje, m.in. był rektorem, kaznodzieją i misjonarzem ludowym w Nieświeżu. W następnych latach pracował w różnych miastach połud.-wschod. Polski. Żarliwość, z jaką oddawał się pracy misyjnej, zjednała mu miano apostoła, ale wzbudziła też wrogość prawosławnych. W maju 1657 r. oddział kozacki dokonał w Janowie Poleskim rzezi katolików i Żydów. Pochwycony Andrzej Bobola nie wyrzekł się wiary, za co został okrutnie zamęczony na rynku Imieniny 16 maja
Św. Andrzej Hubert Fournet . (1752-1834). Pochodził spod Poitiers we Francji. W młodości prowadził życie burzliwe i swawolne. Chciał zostać żołnierzem. Za namową rodziny ukończył seminarium duchowne i wrócił w rodzinne strony jako proboszcz. Niestety, nie był gorliwy. Kiedy odrzucony przez niego żebrak skrytykował jego sposób życia, nawrócił się. Podczas terroru jakobinów pracował w ukryciu. W 1806 r. przy pomocy św. Elżbiety Bichier założył zgromadzenie zakonne Córek Krzyża. Ten żeński zakon opiekował się chorymi i młodzieżą. Odegrał dużą rolę w odnowie życia religijnego we Francji. Andrzej Hubert kierował zgromadzeniem aż do śmierci. Imieniny 13 maja
