Cechy osoby noszącej imię Honorata
Płeć:
Imię żeńskie
Pochodzenie: łacińskie
Znaczenie: od łacińskiego słowa honoratus, które przetłumaczyć możemy jako „szanowany” czy „wielbiony”.
Główne cechy: pewna siebie, odważna, piękna, inteligentna
Dobre imię dla osób spod znaku zodiaku: Baran
Planeta: Mars
Roślina: rumianek
Zwierzę: lew
Szczęśliwa liczba: 11
Szczęśliwy kamień: diament
Szczęśliwy kolor: biały
Imię pochodzenia łacińskiego, od Honorat, co znaczy czczony, szanowany. Osoba z tym imieniem wymaga szacunku, ceni cnoty, szanuje dobre obyczaje. Jest bardzo stała w przekonaniach, pewna swego ideału, lubi prowadzić dyskusje na temat ludzkich słabostek. Skłonna radzić innym jak mają postępować, ale sama rad nigdy nie przyjmuje. Lubi wolność. Jest dobrą mówczynią. Ma skrupulatny sposób myślenia, dokładny charakter, a swoje cele realizuje niemal z naukową dokładnością. Ceni sielankę rodzinną, kocha dzieci i męża. Nie uznaje rozwodów.
jest to żeńska forma łacińskiego imienia Honorat oznaczającego człowieka cieszącego się powszechnym szacunkiem. W Polsce występuje częściej dopiero od XIX w.
to typowa introwertyczka. Trudniej więc jej nawiązywać kontakty z otoczeniem, gdyż jest skryta, raczej małomówna i nieco tajemnicza. Stosuje w życiu zasadę ograniczonego zaufania. Zanim podejmie decyzję, wszechstronnie analizuje wszelkie związane z daną sprawę okoliczności
w pracy zawodowej jest solidna i zaangażowana. Potrafi rozwiązywać bardzo skomplikowane niekiedy problemy. Najlepsze wyniki ma w pracy samodzielnej, np. w rzemiośle lub rękodziele
hiszp., niem.-Honorata, wł.-Onorata
Honorata Leszczyńska (1864-1937) – aktorka
11 I, 22 II
Św. Honorata z Pawii . (V w.). Pochodziła z włoskiego miasta Pawia. Była najmłodszą siostrą miejscowego biskupa, św. Epifaniusza. Już w dzieciństwie poświęciła się Bogu. W 478 r. trafiła do niewoli greckiego króla Odoakera, ale została wykupiona przez brata. Znana była nie tylko z wielkiej pobożności, ale także z licznych dzieł miłosierdzia Imieniny 11 stycznia
