Macin to imię pochodzi z łaciny, a utworzone zostało od Marsa, boga wojny. Człowiek o tym imieniu posiada twórczy umysł, jest dobrym organizatorem, może być trybunem ludu, bowiem zdobywa wielki autorytet. Na dobro jego imienia pracuje także żona, dzieci oraz tradycja rodowa. Marcin jest oddany rodzinie, kocha żonę, dobrze wychowuje dzieci. Jest skromny, lubi spokój, przebywa wiele na łonie natury. Posiada skromną osobowość, charakter ułożony, może za bardzo zamknięty w sobie. Nie jest w stanie siłą narzucać innym swojej woli. Udziela rad i pomocy materialnej innym.
imię pochodzenia łacińskiego utworzone od imienia rzymskiego boga wojny Marsa i oznaczające osobę należącą do niego. W Polsce nadawane już od XII w.
natura obdarzyła go bujną wyobraźnią i dużym poczuciem humoru. Jest bardzo ciekawy świata, jednak wrodzona nieśmiałość skłania go do działania na drugim planie. Woli zawsze wejść kuchennymi drzwiami niż od frontu. Ponieważ na ogół jest skryty i zamknięty w sobie, trudno poznać jego poglądy i zamierzenia
najlepiej czuje się w zawodach pozwalających łączyć intelekt ze zdolnościami manualnymi
ang.,fr.,hiszp.,niem.- Martin, wł.- Martino
Marcin Daniec – artysta kabaretowy; Marcin Kromer (1512-89) – pisarz, kronikarz, biskup warmiński; Marcin Luter (1483-1546) – niemiecki teolog i reformator religijny; Marcin Urbaś – lekkoatleta; Marcin Wolski – poeta i satyryk
11 XI, 30 I, 06 III, 09 IV, 17 VII, 19 VII, 08 X, 24 X, 12 XI, 07 XII, 29 XII
Św. Marcin z Tours. (316-97). Pochodził z rodziny rzymskiego legionisty stacjonującego na terenie dzisiejszych Węgier. Gdy dorósł wybrał, jak jego ojciec, karierę wojskową. W 338 r. został wysłany ze swoim oddziałem do Galii. Zimową porą jadąc konno spotkał na drodze koło Amiens skąpo odzianego żebraka. Zdjęty litością, rozciął swój płaszcz na dwie części i jedną z nich podarował nieznajomemu. W nocy zobaczył we śnie Chrystusa okrytego połą jego płaszcza. Marcin przyjął chrzest i wystąpił z wojska. Odwiedził swych rodziców, których nakłonił do przyjęcia wiary Chrystusowej. Wrócił do Galii, do Poitiers, gdzie biskup, św. Hilary, przydzielił mu pustelnię. Po śmierci św. Hilarego, na prośbę kapłanów i miejscowej ludności, został biskupem Poitiers. Funkcję tę sprawował przez 26 lat Imieniny 11 listopada
Św. Marcin I, papież. (zm. w 656). Pochodził z miasta Todi w Umbrii, ale już dość wcześnie przeniósł się z rodzicami do Rzymu. Pełnił funkcję nuncjusza papieskiego na dworze cesarskim w Konstantynopolu. W 649 r., po śmierci papieża Teodora I, został wybrany jego następcą. Zarządzał Kościołem mimo braku aprobaty dla swego wyboru przez cesarza bizantyńskiego. Na soborze doprowadził do potępienia jednej z ówczesnych herezji, którą popierał cesarz Konstans II. Wywołało to gniew cesarza. Marcin siłą został przywieziony do Konstantynopola. Tam mękami i poniżaniem starano się go zmusić do odwołania potępienia heretyków. Gdy uparcie odmawiał, urządzono parodię procesu, na którym skazano go na śmierć. Wstawił się jednak za nim, zdjęty skruchą, jego największy wróg, patriarcha Konstantynopola. Został skazany na wygnanie do Chersonezu na Krymie, gdzie zakończył życie. Imieniny 13 kwietnia
Św. Marcin de Porres . (1569-1639). Pochodził z Limy w Peru. Był nieślubnym synem hiszpańskiego szlachcica i mulatki. Ojciec porzucił ich i Marcin wychowywał się w bardzo trudnych warunkach materialnych. Mimo to nauczył się zawodu balwierza-chirurga. Po kilku latach wstąpił do klasztoru dominikańskiego w swoim mieście. Został bratem zakonnym. Zasłynął z wielkiej dobroci serca, zwłaszcza dla ubogich. Przypisywano mu też wiele cudownych uzdrowień, a nawet porozumiewanie się ze zwierzętami, m.in. ze szczurami, które go się słuchały Imieniny 3 listopada
