Jest to imię powstałe w wyniku połączenia dwóch wyrazów łacińskich: rosa róża i lilium lilia. Niektórzy twierdzą, że Rozalia wywodzi się z języka germańskiego. Osoba o tym imieniu jest niezależna, ceni wolność myśli i działania, szuka swobody postępowania. Jest spokojną, szlachetną, pewną siebie kobietą. Nie chce być zależna od kogokolwiek, chodzi własnymi ścieżkami, nie potrafi naśladować innych. Zbiera doświadczenia życiowe, które przekazuje swym dzieciom. Jest dobrą matką, poprawną żoną, wzorową gospodynią. Posiada uzdolnienia artystyczne, lubi muzykę, plastykę, teatr. Ponad wszystko przekłada modny, ekstrawagancki ubiór. Chce wszystkim imponować. Nie potrafi być koleżeńska. Lubi zmieniać przyjaciół, toteż chętnie oddaje się miłostką. Jest bardzo zazdrosna, chorobliwie ciekawa. Lubi zbierać pochwały, nie znosi uwag o swoim sposobie bycia.
imię pochodzenia włoskiego będące rozszerzoną forma imienia Róża. W Polsce występuje od XVI w.
jej wyróżnikiem jest nieprzewidywalność. Sama nawet nie wie, jak zareaguje w danej sytuacji. Posiada zbyt słabą wolę, aby panować nad emocjami. Prowadzi aktywny tryb życia, a największym jej wrogiem jest stagnacja i marazm. Swojej własności, a nawet racji i poglądów broni z determinacją. Jest świadoma uroku i wrażenia, jakie robi na otoczeniu, więc wykorzystuje go, a czasem nawet i nadużywa
odpowiadają jej zawody wymagające szerokiego kontaktu z ludźmi i dostosowywania się do zmieniających się sytuacji
ang.,fr.- Rosalie, hiszp., niem.,wł.- Rosalia
15 VII, 04 IX, 04 X
Św. Rozalia Sinibaldi. (1100-1180). Pochodziła z możnego rodu z Palermo. Gdy dorosła, wstąpiła do klasztoru San Salvatore w swojej okolicy, ale po kilku latach przeniosła się do pustelni na górze Pellegrino. W pieczarze mieszkała do końca życia. Kiedy w XVII w. Sycylię nawiedziła epidemia dżumy, w pieczarze odkryto relikwie Rozalii. Procesjonalnie przeniesiono je do katedry w Palermo, a epidemia ustąpiła. Jest patronką chroniącą od zarazy i epidemii Imieniny 15 lipca
