Święta ANIELA

Święta Aniela Merici na świat przyszła 21 marca 1474 roku we włoskim miasteczku Desenzano. Jej rodzice byli ludźmi bardzo religijnymi, więc Aniela od początku wychowywana była w duchu katolickim. Uczono ją modlitw, pilnowano by przyjmowała sakramenty i tłumaczono co jest grzechem, a co czynem miłym panu. Gdy miała zaledwie 15 lat, spotkała się ogromna tragedia, którą była śmierć siostry. Niedługo potem, zginęli także jej rodzice, a Aniela z dnia na dzień stała się sierotą. Przygarną ją wuj, mieszkający w Salo i w zamian za pomoc w gospodarstwie, zaproponował jej utrzymanie i dach nad głową.

Przebywając u wuja, Aniela zaczęła czuć coraz mocniej, że chce umacniać swoją wiarę i pomagać innym, wstąpiła więc do świeckiego zakonu franciszkańskiego. Kiedy miała około 40 lat, zmarł jej wuj, postanowiła więc wrócić na chwilę do domu rodzinnego, a następnie udać się do Brescii. Tam wiele czasu spędzała na modlitwie, studiowaniu Słowa Bożego oraz życiu w zgodzie z boskimi prawami. Po wstąpieniu do zgromadzenia Del Divino Amore, zajęła się działalnością charytatywną i pomocą chorym oraz potrzebującym.

Około 1525 roku, Aniela zmuszona była na chwilę opuścić Brescii ze względu na najazd wojsk cesarza Karola V. Tułała się wówczas po różnych miejscach, nie tracąc jednak wiary ani pogody ducha. Gdy sytuacja się uspokoiła, Aniela powróciła do miasta i założyła nową rodzinę zakonną sióstr urszulanek. Regułę zatwierdził w 1536 roku wikariusz generalny diecezji. Aniela jako główna przełożona, nie zamykała swoich sióstr w klasztorze, wręcz przeciwnie – kazała im „iść w lud” i pomagać tym, którzy tej pomocy potrzebowali.

Zmarła 27 stycznia 1540 roku, otoczona kochającymi i szanującymi ją ludźmi. Jej kanonizacji dokonał w 1807 roku, ówczesny papież – Pius VII.